Michał Szczyglak
W Wielką Środę msze święte odbywają się normalnie. Ewangelia na Wielką Środę (Mt 26,14-25) opowiada o zdradzie Judasza. Kościół proponuje nam zmierzenie się z konkretnymi wydarzeniami z życia Mesjasza, które miały miejsce bezpośrednio przed Jego męką i śmiercią. To czas refleksji i przygotowania do obchodów Triduum Paschalnego.
Postać Judasza Iskarioty stała się symbolem zdrady i niewierności. Był on jednym z dwunastu apostołów wybranych przez Jezusa Chrystusa. Wspólnie z innymi uczniami towarzyszył Mistrzowi w Jego nauczaniu, cudach i misji. Jednak losy Judasza wiodły go ku tragicznemu wyborowi.
Z biblii wiemy, że Judasz zwrócił się do arcykapłanów, pytając, co dadzą mu w zamian za wydanie Jezusa. Ostatecznie uzgodniono sumę trzydziestu srebrników. To właśnie za tę niewielką sumę Judasz zdradził swojego Mistrza, wskazując go w ogrodzie Getsemani, gdzie Jezus przebywał.
Trzydzieści srebrników, które Judasz otrzymał za zdradę, stały się dla niego ciężarem nie do zniesienia. Po ujrzeniu skutków swojego czynu, wrócił do świątyni, aby je oddać. Arcykapłani jednak odmówili przyjęcia tych pieniędzy. Judasz, zrozpaczony, popełnił samobójstwo. Jego los stał się symbolem zdrady i tragedii.
W teologii pojawiają się różne interpretacje postaci Judasza. Czy był on jedynie narzędziem w rękach Boga, realizującym proroctwo o Mesjaszu? Czy miał wybór i świadomie zdradził Jezusa? To pytania, na które teolodzy starają się odpowiedzieć.
Historia Judasza jest przestrogą przed zdradą, niewiernością i materializmem. Pokazuje, jak małe kroki mogą prowadzić do tragicznych konsekwencji.
Ten dzień ma swoje charakterystyczne obrzędy. Warto zaznaczyć, że w "Wielką Środę" odbywa się gra w „pojmanie Judasza.”
Napisz komentarz
Komentarze